Hepimiz mi sağırız?
Kapalı bir ortamda bütün gününüzü geçirdiğinizi, sürekli kontrol altında tutulduğunuzu ve çığlıklarınızı kimsenin duyamadığını hayal edin. Nefesiniz daralıyor değil mi? Bütün gününüzün hatta belki de bütün yaşamınızın küçük bir odada geçmesi fikri sizi rahatsız ediyor mu? Etmeli. Çünkü bu doğal değil.
Gıda ve giyim sektörü dahilinde her yıl milyonlarca hayvan öldürülüyor.
Son bir ay içerisinde ise, artık bu kanıksadığımız katliamlardan farklı olarak, sürekli vahşi hayvanların hayvanat bahçesi ya da eğlence parkı gibi ortamlarda öldürüldüğü haberlerini alıyoruz.
Bu vahşete ne zaman ve nasıl dur diyeceğiz?
Hayvanat bahçesinde dolaşırken goril kafesine düşen çocuğu kurtarmak için, hayvanat bahçesi görevlileri gorili vurdular.
Doğal yaşam alanından kopararak hapsettikleri hayvanın kafesine bir çocuğun düşmesi; ebeveynlerin ya da hayvanat bahçesi yönetiminin değil, gorilin cezalanmasına sebep oldu.
Disneyland'de gerçekleşen timsah saldırısı sebebiyle ölen çocuğun cezası ise doğal içgüdüsü ile doğal yaşam alanında avlanmakta olan timsaha kesildi.
Doğal tabiatında avlanmakta olan timsah için arama timleri kuruldu ve timsah öldürüldü.
Disneyland yönetimi sorumluluk almadı.
Timsahların doğal yaşam alanına park kurman ve hiçbir uyarıcı levha olmadan çocukların rahatça ortalıkta dolaşmasına izin veren yönetim, timsahı suçlu buldu.
Geçtiğimiz ay içerisinde intihar etmek için aslanların kafesine giren adamı kurtarmak için iki yetişkin aslan vuruldu.
Hangi birini yazalım ki ?
Her her şeye zarar vermeye başladı insan...
Hayvanat bahçelerinin olmasına karşıyım. Gitmeyelim! Biz gittiğimiz sürece onlar var olacaktır. Oradaki hiçbir canlı tutsak olmayı hak etmiyor. Kendi yaşam alanlarından zorla alınıyorlar, bunu yapmaya kimsenin hakkı yoktur! Giderek o köleliğe destek olmayalım, gidenler o’’sessiz çığlıkların’’ daha fazla büyümesine sebep olmasın!
Okul sonu karne hediyesi olmamalı esir tutulan,doğal yaşamdan sırf insanların mutlu olması için koparılıp ve bir kafese hapsedilen canlılar...
Kafesler gezilir ayyy şuna baak, ayyy buna bak diyerekten,resimler falanlar filanlar.O hayvanın aç olup olmadığını, ne şartlarda orada tutulduğunu, canının nasıl yandığını asla aklımıza getirmiyoruz ama değil mi? Bu mu gerçekten; onların hak ettiği yaşam ?
Onlara bunu yapmayalım.Destek olmayalım. Bu acılara daha fazla göz yummamalıyız. Sessiz çığlıklarına kulaklarımızı tıkamamalyız.
İnsan ruhunun bir parçası hayvan sevgisini tadana kadar uyanmaz diyorum...
SEVGİyle kalın...
Chenay Kobak
