Ah insan Ah…
Beden güzelliğin için bıçak altına yatmaktan artık hiç gocunmayan insan…
Beden güzelliğin için bıçak altına yatmaktan artık hiç gocunmayan insan…
O maddiyata ihtiyacı olanları bildiğin halde, gözlerini onlara kapatıp “ruhun ”sadece kıyafeti olan bedenine harcayan insan…
Neden beğenmezsin seni kusursuz yaratan Yaradan’ı? Sen kimsin ki onun yaptığını bozup tekrar yaptırırsın? Ne cüret nasıl bir korkusuzluktur bu?
Oysa sen insan, bilmez misin ki, bıçak altına yatmadan, tek kuruşluk masrafa girmeden de güzelleşir insan? Ruh estetiği diye bir şey var. Bilmez misin?
Gözler dudaklar, burunlar, onlar bunlar evet, insanı güzel gösteren şeyler? BEDENEN! FİZİKEN!
Yüzlerine bakınca ne güzel insanlar var, ruhlarına indikçe gözleri solan, o yüzleri çirkinleşen…
Çirkin denilen ne çok insan var, ruhlarına indikçe gözleri kamaştıran, yüzleri nurlanan, ruhları güzelleşen…
Güzellik, seni aslında kusursuz yaratan Yaradan’a şükürde bir hazine gibi ruhunda en korunaklı yerde saklıdır ey insan!
Ah insan Ah…Bu telaşını dünya güzelliğin için değil de, bedenine değil de Yaradan’a şükür etmek için etsene…Onun sevdiği ,istediği şeyleri yapsana…
Bırak saçını, bırak ona buna kendini beğendirmek için yaptığın masrafı harcadığın zamanı, bırak ve Koş insan koş!
El uzat sana ihtiyacı olan insana.Bak bahar geldi.Kap bir meyve fidanı git bir yere dik.Dik ve niyet et kuşlar yesin, altında insanlar soluklansın, arılar kelebekler gels …
Bedenini toprağa teslim ettiğinde, ruhunda geri kalanla gideceksin Yaradan’ına…Biliyorum ölümsüzmüş gibi yaşantına Tek olan, gerçek olan ölümü yakıştırmadığını…
Çok vaktin yok insan! Yok!
Dünya bu! DÜN.BUGÜN.YARIN.
İşte bu kadar…
SEVGİYLE KALIN…
Chenay Kobak…
