Eski sabahlığın pişmanlığı mı acaba Yaşadığımız?
Bir gün bir arkadaşı ona kadife bir sabahlık hediye eder.
18. yüzyılda Fransa’da yaşamış aydınlanma çağı filozoflarından Denis Diderot‘un (1713-1784), çok fazla borcu birikir. Bunu duyan Rus İmparatoriçesi Katerina, Diderot’nun kütüphanesini satın alır, Diderot’ya 25 yıllık maaşını peşin öder ve kütüphaneyi kendisine tekrar hediye eder.
Artık Diderot, bütün borçlarından kurtulmuş ve rahatlamış ve bir servete sahip olmuştur...
Bir gün bir arkadaşı ona kadife bir sabahlık hediye eder. (Bazı rivayetlere göre ise kendisi almıştır.) Filozof sabahlığıyla çalışma masasında şevkle çalışırken, birden bire yeni ve gösterişli sabahlığı ile çalışma masasının hiç uyuşmadığını düşünür. Ve işte her ne olursa, bundan sonra olur. Derhal, çalışma masasını değiştirip harika bir çalışma masası alır. Artık sabahlık ve çalışma masası uyumludur. Fakat o da ne? Yerdeki eski halı, sabahlığına ve çalışma masasına yakışmıyor. Hemen servetine ve kendisine yakışacak bir halı alır. Aynı şekilde; evin koltukları, sandalyeleri, masaları, dolapları, duvar resimleri, duvar halısı, oda süslemeleri Diderot’u rahatsız etmeye başlar ve evin bütün eşyalarını değiştirir. Durumu anlaması fazla zaman almaz. Hırslarından dolayı başladığı noktaya dönmüştür. Evet dostlar,işte bunun üzerine, meşhur eseri “Eski Sabahlığım İçin Pişmanlık” adlı yazısı ortaya çıkar.
Diderot, bu olayların ardından şu meşhur sözleri söyler: “Eski sabahlığımın efendisi iken yenisinin kölesi oldum.”
Bilmiyorum hiç duydunuz ya da uyguladınız mı ama bu yüzdendir ki, her satın alma kararının yenisini tetikleyerek başka bir şeyin daha satın alınmasına yol açtığı tüketim çılgınlığına “Diderot Etkisi” denir. Olanınla yetinmeye bilenlere "Artk"ne mutlu diyoruz...Ne mutlu "Eşim sağ sağlam ve işine gidiyor, bana en büyük mutluluk budur diye" diyenlere...
Sevgisini taş sayısınla ölçme zamanında yaşıyoruz...İnsan Sevgiyi dünyavi tartıyla değil de, emeği ve teriyle değer biçenlere, ne mutlu...
Dünyavi şeyler için sevdiklerinizi incitmeyin,kırmayın,üzmeyin,yıpratmayın...Hırsımızı mal mülk eşya için değil,iyilik güzellik ve paylaşmak adına yapalım...
Hatta bunun için birbirimizle yarışalım...
İnsan dediğin nedir ki? Sayılı kalp atışı olan,dünyaya yaşamak için geldiğini sanan, fakat sadece dünyadan geçen bir varlıktan başka...
Sevdiklerinize Sevgiyle Sarılarak Kalın...
Chenay Kobak
