Rüzgar çitleri bilmez

Kaliforniya’da her yıl yapılan “Yılın En iyi Mısırı”yarışmasına katılan çiftçilerden biri sonunda en büyük ödülü kazanarak “en iyi mısır üreticisi”ünvanını almış.

Tebrikleri kabul edip çiftliğine döndükten sonra, ertesi sabah ilk işi yetiştirdiği mısır tohumlarını alıp en yakın komşularının kapısını çalmak olmuş.Ve onlara kendi mısır tohumlarını vermiş.

Onu izleyen bir arkadaşı, vakit kaybetmeden onu yolda çevirip ;

– “John, sen ne yaptığının farkında mısın? Yanlış yapıyorsun. Sen birinciliği kazandın. En iyi mısır tohumu sana ait, şimdi sen o tohumları başkalarıyla paylaşıyorsun. Peki şimdi ne olacak? Onlar da en iyi mısıra sahip olacaklar, sonuçta sen artık birinci olamayacaksın, çünkü herkes seninle birlikte en iyi mısırı üretecek. Ben bir arkadaşın olarak seni uyarmak istiyorum. Bırak bunu ..”

John sakin bir şekilde arkadaşını dinlemiş ve sonra :

– “Hayıır”, demiş “ben yanlış değilim, sen yanlış düşünüyorsun.”

– “Şimdi beni dinle, şu anda yüzünde ne hissediyorsun..” “Rüzgar” demiş arkadaşı..

– “Eveeet” demiş.. “Rüzgar.. Peki şu tarlaların kenarlarında, sınırlarında ne var?” diye sormuş.

– “Çitler var” demiş arkadaşı “ama anlayamadım neyi kastediyorsun? “

– “O rüzgar var ya, senin benim gibi o çitleri bilmez, görmez, tanımaz… çitleri aşar diğer tarlaya girer. Şimdi benim komşu tarlalarımda daha iyi olmayan, kalitesiz tohumlar var ya. İşte rüzgar tüm o iyi olmayan şeyleri çitleri aşıp benim tarlama taşır. Ben ne kadar her sene en iyi mısırı üretmeye çalışırsam çalışayım, o kalitesiz mısırların polenleri benim mısırıma karışır, benim mahsulümü ve tohumumu bozar..”

– “Şimdi anladın mı” demiş “neden dağıttığımı? Ancak hep birlikte en iyisini paylaşırsak daha iyisini yapabilir ve kendi iyi olan tohumumuzu da koruyabiliriz. “

Mutluluk ve zenginlik paylaşmaktır.

Hikâyeyi anlatan Judith Malika
Kaleme alan Kamil Kasacı

Güzel niyet ve düşünceye yaslayarak  kalbi ve aklımızı,Güzel bir hafta sonuna merhaba diyelim...

Chenay Kobak