Silivri Yunus Emre İmam Hatip Ortaokulu başarıya doymuyor

Mendil kapmaca oyunu dendiği zaman:

Kirli ellerde salça sürülmüş ekmekler, salçalanmış ağızlar, yere atılmaktan kirlenmiş bir mendil veyahut annelerimizin eskimiş başörtüsü aklıma gelir…

Çocuk seslerin çınladığı mahallede tek korkumuz, annemizin ezan okunmadan,eve erken çağırması olduğu zamanlar…

Bitiremediğin ekmeği hemen yanında ki kedi köpeğe attığın ve annen sorduğunda “evet bitirdim” dediğimiz zamanlar…

Yani, ellerimiz üst başımız kirli ama pırıl pırıl, su kadar temiz olduğu zamanlar aklıma gelir…

Yerlerde hep birlikte, Hayriye teyzenin size emanet ettiği oğlu, Hüsniye ablanın Hayriye teyzenin oğluna emanet ettiği kızı ile birlikte oynadığımız, ama nedense hiç mikrop kapıp çok hasta olmadığımız, hiç kimsenin zarar görmediği zamanlar…

Kızlarımızın bez bebekle oynadığı,erkek çocukların ağaçtan olan tabancalarıyla oynadığı zamanlar...

Şimdi her yer temiz, üst başlar hijyen, çocuklar hiçbir şeye dokunamadığı (çünkü her yer mikrop)benliğini hissedemediği, mahalle kültüründe olan sevgiyi güveni bilmediği, teknolojinin verdiği soğukluk, iletişimsizliğin verdiği yalnızlık, korkunun verdiği güvensizlik içinde büyüyüp, hastalıktan kötülükten geçilmeyen zamanlardayız…

Üst başın kirli pis lakin  “Ruh ve Kalp ”temizliğini, bugün temiz lüks, entel zamanlarda arar olduk…

Kirlenen eller yıkanır da “Ruh ve Kalbi”su temizler mi bilinmez…

Ben bu kızlarımızı tüm içtenlikle kutluyorum…

Çocukken oynadığımız ve erkek gücünün kadın çevikliği karşısında çaresizliğini görüp biraz üzüldüğümüz bir oyundu doğrusu… Bu oyun takım ruhu ile teknik, taktik, takip kültür mirasımız olarak değerlendirilip sahip çıkıldığı için mutlu oldum…

Başarınız daim olsun kızlar. Hayatın yaşamın her noktasında! Pamuk prenses olup beyaz atlı prensi beklemek yerine binin o ata, ve sürün! Geleceğe koşun, bilgiye bilgili, bilim kadını olmaya…

Sevgi ve başarıyla kalın…

Chenay Kobak