Efendim, sosyal medya üzerinden biz basın mensuplarını takip edenler son 3-5 gündür yaşadığımız gündemin de farkına varmışlardır. Muhtarlar ve basın mensupları olarak dün akşam bir halı saha maçı oynadık. Oynadık ki ne oynamak…
Yavuz Alçi, Ertan Civaş, Hüseyin Ergin, Mehmet Yeniçiftlik, Cengiz Çelik, Nuri Solmaz, Engin Ergin’den oluşan Muhtarlar Takımı; ben, İbrahim Yücal, Ersin Ergin, Uğur Samet Avcı, Ahmet Ermiş, Mehmet Mert ve Eren Ermiş’ten oluşan Gazeteciler Takımı’na karşı mücadele etti.
“Mücadele etti” cümlesi aslında tam olarak karşılıyor dünkü müsabakanın özetini. Bizlere göre ilerlemiş olan yaşlarına rağmen çok dirilerdi. Laf aramızda bizim takımdan 1-2 kişi daha maçın onuncu dakikasında havlu atarken muhtarlar takımı 1 saati dolu dolu yaşadılar. O yüzden tebrik ediyorum hepsini teker teker…
Gelelim maçın sonucuna… 11-10 kaybettik maçı. Sonunda da oturduk hep birlikte tatlımızı yedik. (Fatma Sarıbıyık Yıldırım’ın kesesine bereket)
Çok sayıda da destekçimiz vardı saha kenarında… Onlara da tek tek teşekkür ediyorum. Bizleri yalnız bırakmadılar… İnsanların birbirine selam vermekten korktuğu, oturup iki kelam edemediği günümüzde biz de istedik ki sporla bir araya gelelim… Bütün olumsuzluklardan arınmış bir şekilde, özellikle bütün siyasi düşüncelerimizi bir kenara bırakarak sporla bir olalım.
Biz dün akşam çok eğlendik. Sporun birleştirici gücünü bir kez daha gördük. Bir kez daha birlikte gülmenin ve birlikte eğlenmenin ne kadar güzel olduğunun farkına vardık.
Her ne kadar bu maçımızdan mağlubiyetle ayrılmış olsak da eksiklerimizi gördük, taktiklerimizi daha iyi oluşturmamız gerektiğinin farkına vardık ve en azından olmayan kondisyonumuzu bir tık ileri taşıdık. Haftaya yapacağımız maç için de şimdiden siz değerli okuyucularımıza da açık davette bulunmuş olalım.
Yazının son bölümünü de muhtarlarımıza ithafen Cem Karaca’nın Muhtar şarkısındaki şu sözlerle bitirmek istiyorum:
Ne zor imiş be ey muhtar ah unutmak
Dost elinden yaralanıp vurulmak
Bundan sonra haram bize yaşamak
Yazın beni yoğa gayrı
